هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند غفلت، خواب، واماندگی، و تلاش برای رهایی از این وضعیت می‌پردازد. شاعر از احساس واماندگی و گرفتاری در زنجیر خواب صحبت می‌کند و به دنبال راهی برای رهایی از این حالت است. همچنین، اشاره‌ای به تلاش‌های بی‌ثمر و ناتوانی در تغییر شرایط دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۶

جولان ما فسرد به زنجیر خواب پا
واماندگی‌ست حاصل تعبیر خواب پا

ممنون غفلتیم‌ که بی‌منّت طلب
ما را به ما رساند به شبگیر خواب پا

واماندگی ز سلسلهٔ ما نمی‌رود
چون جاده‌ایم یک رگ زنجیر خواب پا

در هر صفت تلافی غفلت غنیمت است
تاوان ز چشم‌ گیر به تقصیر خواب پا

نتوان به سعی آبله افسردگی‌کشید
خشتی نچیده‌ایم به تعمیر خواب پا

اظهار غفلت طلبم‌کار عقل نیست
نقاّش عاجز است به تصویر خواب پا

آخر سری به عالم نورم کشیدن است
غافل نی‌ام چو سایه ز شبگیر خواب پا

سامان آرمیدگی موج‌گوهریم
ما را سری‌ست برخط تسخیر خواب پا

بیدل دلت اگرهوس آهنگ منزل است
ما و شکست‌ کوشش و تدبیر خواب پا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.