هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند توحید، وحدانیت خداوند، نفی دنیای مادی و تأکید بر حقیقت معنوی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که تمام صفات و نشانه‌های دنیوی در برابر ذات خداوند بی‌معناست و حقیقت تنها در یکتایی او نهفته است. همچنین، به مفاهیمی مانند عدم، خیال، و تفاوت بین ظاهر و باطن اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم انتزاعی مانند 'عدم' و 'خیال' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۹۱

چه دارد این صفات حاجت آیات
به جز ورد دعای حضرت ذات

غنا و فقرهستی لا والاست
گدایی نفی و شاهنشاهی اثبات

فسون ظاهر و مظهر مخوانید
خیال است این چه تمثال و چه مرآت

جهان گل کردهٔ یکتایی اوست
ندارد شخص تنها جز خیالات

نباشد مهر اگر صبح تبسم
که خندد جز عدم بر روی ذرات

مه وسال وشب وروزت مجازیست
حقیقت نه زمان دارد نه ساعات

نشاط و رنج ما تبدیل اوضاع
بلند وپست ما تغییر حالات

همین غیب و شهادت فرق دارد
معانی در دل و برلب عبارات

فروغی بسته بر مرآت اعیان
چراغان شبستان محالات

نه او را جزتقدس میل آثار
نه ما را غیر معدومی علامات

تو و غافل ز من‌، افسوس‌، افسوس
من و دور از درت‌، هیهات‌، هیهات

زبان شرم اگر باشد به کامت
خموشی نیست بیدل جز مناجات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۹۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.