هوش مصنوعی:
متن روایت‌کننده دیدار با درویشی است که در آستان کعبه به درگاه خداوند تضرع می‌کند و از ضعف و ناتوانی خود در عبادت و طاعت سخن می‌گوید. او اعتراف می‌کند که نه مانند عابدان طاعت دارد و نه مانند تاجران کالایی برای عرضه، بلکه تنها با امید و درویشی به درگاه خدا آمده است. همچنین، توصیفی از سائلی در کعبه ارائه می‌شود که از خداوند می‌خواهد گناهانش را ببخشد، نه به خاطر طاعتش.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم دینی دارد. همچنین، زبان و سبک ادبی متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال پیچیده باشد.
حکایت شمارهٔ ۲
درويشی را ديدم سر بر آستان کعبه همی‌ماليد و می‌گفت يا غفور يا رحيم تو داني که از ظلوم و جهول چه آيد
عذر تقصير خدمت آوردم
كه ندارم به طاعت استظهار
عاصيان از گناه توبه كنند
عارفان از عبادت استغفار
عابدان جزای طاعت خواهند و بازرگانان بهای بضاعت من بنده امید آورده ام نه طاعت و بدریوزه آمده ام نه به تجارت
اِصْنَعْ بی ما اَنتَ اهْلُه .
بر در کعبه سائلی دیدم
که همی‌گفت و می‌گرستی خوش
می‌نگویم که طاعتم بپذیر
قلم عفو بر گناهم کش
عذر تقصير خدمت آوردم
كه ندارم به طاعت استظهار
عاصيان از گناه توبه كنند
عارفان از عبادت استغفار
عابدان جزای طاعت خواهند و بازرگانان بهای بضاعت من بنده امید آورده ام نه طاعت و بدریوزه آمده ام نه به تجارت
اِصْنَعْ بی ما اَنتَ اهْلُه .
بر در کعبه سائلی دیدم
که همی‌گفت و می‌گرستی خوش
می‌نگویم که طاعتم بپذیر
قلم عفو بر گناهم کش
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:حکایت شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:حکایت شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
