۳۶۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۵۳۴

بیا ما چند کَس با هم بِسازیم
چو شادیْ کم شود با غَم بِسازیم

بیا تا با خدا خَلْوَت گُزینیم
چو عیسی با چُنین مَریَم بِسازیم

گَر از فرزندِ آدم کَس نَمانَد
چه غم داریم؟ با آدم بِسازیم

وَرْ آدم نیز از ما گوشه گیرد
به جانِ تو که‌‌ بی‌او هم بِسازیم

یکی جانی‌‌‌‌ست ما را شادی انگیز
که گَر ویران شود عالَم بِسازیم

اگر دریا شود آتش بِنوشیم
وَگَر زَخْمی رَسَد مَرهَم بِسازیم

به پیشِ کعبه رویَش بِمیریم
بدانْ چاه و بدانْ زَمزَم بِسازیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۳۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.