هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی مانند مرگ، زندگی، قدرت و آزادی می‌پردازد. شاعر از مرگ به عنوان عاملی برای زنده‌شدن جهانی سخن می‌گوید و بر قدرت و عظمت انسان تأکید می‌کند. او از اسارت و ضعف انتقاد می‌کند و به انسان‌ها یادآوری می‌کند که باید مانند شیر باشند و از ضعف و ترس دوری کنند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۵۳۳
بیا امروزْ ما مهمانِ میریم
بیا تا پیشِ میرِ خود بِمیریم
ز مَرگِ ما جهانی زنده گردد
اَزیرا ما نه قُربانِ حَقیریم
به مُرغی جبرئیلی را بِبَندیم
به جانی ما جهانی را بگیریم
سَبو بِدْهیم و دریایی سِتانیم
چرا ما از چُنین سودی نَفیریم؟
غُلامِ ماست اَزْرَق پوشِ گَردون
غُلامِ خویشتن را چون اسیریم؟
چو ما شیریم و شیرِ شیر خوردیم
چرا چون یوز مَفْتونِ پَنیریم؟
خَمُش کن نیست حاجَت وانِمودن
به پیشِ تیر باشی گر چه تیریم
بیا تا پیشِ میرِ خود بِمیریم
ز مَرگِ ما جهانی زنده گردد
اَزیرا ما نه قُربانِ حَقیریم
به مُرغی جبرئیلی را بِبَندیم
به جانی ما جهانی را بگیریم
سَبو بِدْهیم و دریایی سِتانیم
چرا ما از چُنین سودی نَفیریم؟
غُلامِ ماست اَزْرَق پوشِ گَردون
غُلامِ خویشتن را چون اسیریم؟
چو ما شیریم و شیرِ شیر خوردیم
چرا چون یوز مَفْتونِ پَنیریم؟
خَمُش کن نیست حاجَت وانِمودن
به پیشِ تیر باشی گر چه تیریم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۳۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
