هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساس غربت و تنهایی سخن می‌گوید و خود را با مردگان مقایسه می‌کند. او از بی‌توجهی دیگران شکایت دارد و می‌گوید اگر کسی به او نگاه نمی‌کند، بهتر است او هم مانند نمونه‌های بی‌جان شود.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و مقایسه با مرگ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامناسب باشد.
شمارهٔ ۳۱
نسوز نامرده ، ای شگفتی کار
راست با مردگان بگونه شدیم
خوب گر سوی ما نگه نکند
گو مکن ، شو که ما نمونه شدیم
راست با مردگان بگونه شدیم
خوب گر سوی ما نگه نکند
گو مکن ، شو که ما نمونه شدیم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
