هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعاتی مانند تردید، شکست، ناامیدی، عجز و نیاز انسان در برابر تقدیر و حوادث زندگی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر نمادین مانند شکستن وضو، مسواک، شیشه و غیره، احساسات عمیق انسانی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوعات مطرح‌شده مانند ناامیدی و شکست نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارند.

غزل شمارهٔ ۶۶۱

شیخ تا عزم بر نماز شکست
صد وضو تازه‌ کرد و باز شکست

صوفی افکند بر زمین مسواک
وجد دندان این گراز شکست

شبهه درس تامل من و تست
رنگ تحقیق از امتیاز شکست

عیش سربسته داشت خاموشی
لب‌گشودن طلسم راز شکست

بر زمین تاخت حادثات فلک
به نشیب آمد از فراز شکست

ادب‌آموز بود وضع سپهر
گردن ما خم نیاز شکست

دل خراب اعاده درد است
شیشه را حسرت‌گداز شکست

ناامیدی کلید مطلبهاست
ای بسا در که ‌کرد باز شکست

دستگاه آنقدر نباید چید
آستینی ‌که شد دراز شکست

مطرب این ندامت انجمنیم
نغمهٔ‌ ماست عجز و ساز شکست

بیدل از پیکر خمیده ما
ناتوانی ‌کلاه ناز شکست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.