هوش مصنوعی:
این شعر از بیدل دهلوی بیانگر ناامیدی و شکست در زندگی است. شاعر با استفاده از استعاره‌های مختلف مانند شکستن ساز، شیشه، و گوهر، به ناپایداری و بی‌ثباتی دنیا اشاره می‌کند. او احساس می‌کند که تلاش‌های انسان برای رسیدن به آرامش و تعالی اغلب بی‌ثمر است و حتی هنر و زیبایی نیز نمی‌توانند درمانی برای دردهای درونی باشند. در نهایت، تنها عشق است که می‌تواند در برابر یأس مقاومت کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، فضای یأس‌آلود و ناامیدانه‌ی شعر ممکن است بر روحیه‌ی نوجوانان تأثیر منفی بگذارد.
غزل شمارهٔ ۷۱۱
ساز تو کمین نغمهٔ بیداد شکستی‌ست
در شیشهٔ این رنگ پریزاد شکستی‌ست
گوهر ز حباب آن همه تفریق ندارد
هرجاست سری درگره باد شکستی‌ست
تصویر سحر رنگ سلامت نفروشد
صورتگر ما خامهٔ بهزاد شکستی‌ست
پیچ و خم عجزیم، چه ناز و چه تعین؟
بالیدن امواج به امداد شکستی‌ست
چون رنگ چه“بالم به غباری‌که ندارم
از خویش فراموشی من یاد شکستی ست
تنها دل عاشق تپش یأس ندارد
هرشیشه تنک مشرب فریاد شکستی‌ست
بیدل نخوری عشوهٔ تعمیر سلامت
ویرانی بنیاد تو آباد شکستی ست
در شیشهٔ این رنگ پریزاد شکستی‌ست
گوهر ز حباب آن همه تفریق ندارد
هرجاست سری درگره باد شکستی‌ست
تصویر سحر رنگ سلامت نفروشد
صورتگر ما خامهٔ بهزاد شکستی‌ست
پیچ و خم عجزیم، چه ناز و چه تعین؟
بالیدن امواج به امداد شکستی‌ست
چون رنگ چه“بالم به غباری‌که ندارم
از خویش فراموشی من یاد شکستی ست
تنها دل عاشق تپش یأس ندارد
هرشیشه تنک مشرب فریاد شکستی‌ست
بیدل نخوری عشوهٔ تعمیر سلامت
ویرانی بنیاد تو آباد شکستی ست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۱۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
