هوش مصنوعی:
این شعر از بیدل به بیان احساسات عمیق و دردهای درونی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه‌ای مانند 'رنگ خنده'، 'بخیه بی‌بهاری'، 'اشک پروانه' و 'باران پر تپنده'، حالات روحی خود را توصیف می‌کند. او از ناکامی‌ها، تلاش‌های بی‌ثمر و رنج‌های زندگی سخن می‌گوید و در عین حال، به مفاهیمی مانند حیاء، آبرو و جوهر انسانیت اشاره دارد. شعر پر از استعاره و کنایه است و فضایی غمگین و تأمل‌برانگیز دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر، همراه با استفاده از استعاره‌های پیچیده، برای درک و ارتباط بهتر، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، فضای غمگین و تأمل‌برانگیز شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
غزل شمارهٔ ۱۱۵۱
چاک کسوت فقرم رنگ خنده میریزد
بخیه بی‌بهاری نیست گل ز ژنده میریزد
در دماغ پروانه بال می‌زند اشکم
قطره‌های این باران پر تپنده میریزد
در عدم هم اجزایم دستگاه زنهاری ست
این غبار بر هر خاک خط کشنده می ریزد
ریشه در هوا داربم تاکجا هوس کاریم
دانهٔ شرر در خاک نارسنده میریزد
باغ ما چمن دارد در زمین خاموشی
غنچه باش و گل می‌چین گل به‌خنده میریزد
بیخبر نگردیدی محرم کف افسوس
کاین درشتی طبعت از چه رنده میریزد
گرد ناتوان ما چند بر هوا باشد
گر همه فلکتازست بال‌کنده میریزد
نامه‌گر به راه افکند عذرخواه قاصد باش
بالها چو شمع اینجا از پرنده میریزد
جوهر تلاش از حرص پایمال ناکامی‌ست
هر عرق‌که ما داریم این دونده میریزد
پاس آبرو تا خون فرق نازکی دارد
این به تیغ میریزد آن به خنده میریزد
جز حیا نمی‌باشد جوهر کرم بیدل
هرچه ریزشی دارد سرفکنده میریزد
بخیه بی‌بهاری نیست گل ز ژنده میریزد
در دماغ پروانه بال می‌زند اشکم
قطره‌های این باران پر تپنده میریزد
در عدم هم اجزایم دستگاه زنهاری ست
این غبار بر هر خاک خط کشنده می ریزد
ریشه در هوا داربم تاکجا هوس کاریم
دانهٔ شرر در خاک نارسنده میریزد
باغ ما چمن دارد در زمین خاموشی
غنچه باش و گل می‌چین گل به‌خنده میریزد
بیخبر نگردیدی محرم کف افسوس
کاین درشتی طبعت از چه رنده میریزد
گرد ناتوان ما چند بر هوا باشد
گر همه فلکتازست بال‌کنده میریزد
نامه‌گر به راه افکند عذرخواه قاصد باش
بالها چو شمع اینجا از پرنده میریزد
جوهر تلاش از حرص پایمال ناکامی‌ست
هر عرق‌که ما داریم این دونده میریزد
پاس آبرو تا خون فرق نازکی دارد
این به تیغ میریزد آن به خنده میریزد
جز حیا نمی‌باشد جوهر کرم بیدل
هرچه ریزشی دارد سرفکنده میریزد
وزن: فاعلن مفاعیلن فاعلن مفاعیلن (مقتضب مثمن مطوی مقطوع)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۵۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
