هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعاتی مانند عشق، ادب، قناعت، و حقایق زندگی می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند جهل، ادب، عشق، قناعت، و حق سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر شعری مانند بلبل، پروانه، و طاووس، مفاهیم عمیق را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم نیاز به دانش ادبی و تجربهٔ زندگی بیشتری دارند.

غزل شمارهٔ ۱۲۱۳

لب بی‌صرفه نوا جهل سبق می‌باشد
خامه شایان عرق در خور شق می‌باشد

با ادب باش که در انجمن یکتایی
دعوی باطلت اندیشهٔ حق می‌باشد

بلبلان قصه مخوانید که در مکتب عشق
دفترگل پر پروانه ورق می‌باشد

هرکجا غیرت حسن انجمن‌آرای حیاست
خجلت از آینه‌داران عرق می‌باشد

در قناعت اگر ابرام نجوشد چو حباب
سکتهٔ وضع رضا سد رمق می‌باشد

جوع و شهوت همه جا پرده در دلکوبی‌ست
نغمهٔ دهر ز قانون نهق می‌باشد

خون ما مغتنم ‌گرد سر تمکین‌ گیر
چترکوه از پر طاووس شفق می‌باشد

سنگ هم درکف اطفال ندارد آرام
دور مجنون چقدر سست نسق می‌باشد

ورق جود کریمان جهان برگردید
نان محتاج ‌کنون پشت طبق می‌باشد

بید‌ل از خلق جهان عشوهٔ خوبی نخوری
غازهٔ چهرهٔ این قوم به حق می‌باشد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۱۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.