۴۳۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۶۵۴

تا که ما از نَظَر و خوبیِ تو باخَبَریم
از بَد و نیکِ جهانْ هَمچو جهان‌ بی‌خَبَریم

نَظَری کرد سویِ خوبیِ تو دیدهٔ ما
از پِیِ رویِ تو تا حَشرْ غُلامِ نَظَریم

دینِ ما مِهرِ تو و مَذهَبِ ما خِدمَتِ تو
تا نگویی که دَرین عشقِ تو ما مُخْتَصَریم

زَهر بر یادِ یکی نوشْ تو ایِ آهوچَشم
گَر بِهْ از نوش نَنوشیم پس از سگ بَتَریم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۵۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.