هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق شاعر درباره عشق، رنج، تقدیر و زندگی است. شاعر از بیان احساسات خود با قلم و نوشتار سخن می‌گوید، از عشق و اشتیاق سوزان خود می‌نویسد، به سرنوشت و تقدیر اشاره می‌کند و از رنج‌ها و ناگفته‌هایش می‌گوید. همچنین، به مصلحت‌اندیشی و انتخاب راه‌های غیرمستقیم در زندگی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند تقدیر و رنج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۶۳

آنجا که وصف آن قد و بالا نوشته‌ایم
قرار عجز خویش همانجا نوشته‌ایم

حاصل، دمی زیاد تو غافل نبوده‌ایم
یا گفته‌ایم حرف غمت یا نوشته‌ایم

از سوز اشتیاق نیارم که دم زنم
کاتش گرفته دست و قلم تا نوشته‌آیم

گر حکم سرنوشته سمعناش گفته‌ایم
ور قصد جان نموده اطعنا نوشته‌ایم

گوئی بنوش باده که عمرت شود دراز
ما خط عمر خویش به شبها نوشته‌ایم

دانیم راه راست ولی بهر مصلحت
خط الف بعادت ترسا نوشته‌ایم

شد پشت و روی نامه سیه با وجود آن
از صد هزار حرف یکی نانوشته‌ایم

ناخوانده نامه پاره کند دور افکند
نام رضی به هزره در انجا نوشته‌ایم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.