هوش مصنوعی: این متن شعری است که مخاطب را به بیداری، تحول و گذر از ظواهر و پندارها دعوت می‌کند. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از خواب غفلت برخیزد، جهان را دگرگون کند، از محدودیت‌های فکری دوری گزیند و به حقیقت و معنا بپردازد. همچنین، او تأکید می‌کند که گفتار را مختصر و مفید بیان کند و از زیاده‌گویی پرهیز نماید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن، نیاز به درک و تجربه‌ی بیشتری دارد که معمولاً در سنین نوجوانی و بزرگسالی قابل درک است. همچنین، برخی از اشارات انتزاعی و نمادین ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۷۱

ز خواب ناز خیز و فتنه سرکن
جهان یکبارگی زیر و زبر کن

حذر از کوری خفاش طبعان
سری از منظر خورشید در کن

نگویم صورتم را بخش معنی
مرا از صورت و معنی بدر کن

ز پیش این پردهٔ پندار بردار
زمین و آسمان زیر و زبر کن

خبر گوئی از آن عیٰار دارم
برو ای بیخبر فکر دگر کن

جگر می پرور از خونابهٔ دل
غذای دل هم از خون جگر کن

رضی تا چند ازین بسیار گفتن
سخن اینجا رساندی، مختصر کن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.