هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از قدرت و عظمت خداوند سخن می‌گوید و خود را در برابر او ناتوان و نیازمند توصیف می‌کند. همچنین به شجاعت و فداکاری دلیرانی اشاره دارد که در راه حق جان باخته‌اند. در پایان، شاعر به زندگی بدون عشق و ایمان به خداوند اشاره می‌کند و آن را بی‌معنا می‌داند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و فداکاری ممکن است برای گروه‌های سنی پایین تر سنگین باشد.
غزل شمارهٔ ۷۳
مرا دستی است بالا دست گردون
که نتوان ز آستینش کرد بیرون
منم بر درگهش چون حلقه بر در
نه دست اندرون نه پای بیرون
هژبرانند اینجٰا خفته در خاک
دلیرانند اینجـٰا غرقه در خون
تن بی‌جان چگونه زنده ماند
رضی بی او بگو چون زنده‌ای چون
که نتوان ز آستینش کرد بیرون
منم بر درگهش چون حلقه بر در
نه دست اندرون نه پای بیرون
هژبرانند اینجٰا خفته در خاک
دلیرانند اینجـٰا غرقه در خون
تن بی‌جان چگونه زنده ماند
رضی بی او بگو چون زنده‌ای چون
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
