هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر بیان می‌کند که در وادی معرفت، هیچ چیز ثابتی وجود ندارد و همه چیز بر پایه‌ی نیستی استوار است. وقتی شاعر می‌خواهد از معرفت سخن بگوید، به او گفته می‌شود که معرفت را مانند دریا به دهان سگ دادن (یعنی هدر دادن) نکن، چرا که سگ مردار می‌خورد و ارزش دریا را درک نمی‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد.
رباعی شماره ۵۴
در وادی معرفت نه گیر است و نه دار
کانجا همه بر هیچ نهٰادند سوار
رفتم که زمعرفت زنم دم، گفتا
دریا به دهان سگ مگردان مردار
کانجا همه بر هیچ نهٰادند سوار
رفتم که زمعرفت زنم دم، گفتا
دریا به دهان سگ مگردان مردار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شماره ۵۳
گوهر بعدی:رباعی شماره ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
