هوش مصنوعی:
شاعر از فراموش شدن توسط دیگران و از دست دادن هستی موهوم خود می‌نالد. او تلاش می‌کند تا غم خود را با گریه و آه بروز دهد، اما حتی این فرصت را نیز از دست می‌دهد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی مانند فراموشی، تنهایی و از دست دادن است که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این موضوعات ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال سنگین یا نامناسب باشد.
رباعی شماره ۵۳
صد شکر که یادت همه از یادم برد
وین هستی موهوم ز بنیادم برد
گفتم که دمی گریه کنم آهم سوخت
رفتم که دمی آه کشم بادم برد
وین هستی موهوم ز بنیادم برد
گفتم که دمی گریه کنم آهم سوخت
رفتم که دمی آه کشم بادم برد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شماره ۵۲
گوهر بعدی:رباعی شماره ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
