هوش مصنوعی:
این شعر از حافظ، با زبانی نمادین و عرفانی، به موضوعاتی همچون گذرایی دنیا، عبرت‌گیری از طبیعت و زندگی، و کنترل هوس‌های نفسانی می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد تا با تأمل در نشانه‌های هستی، به درکی عمیق‌تر از زندگی دست یابد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر، برای درک و تجربه نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر قابل درک نباشد.
غزل شمارهٔ ۱۶۳۴
یاران به رنگ رفته دو روزم مثل کنید
تمثال من‌کم است‌گر آیینه تل‌کنید
انجام این بساط در آغاز خفته است
شام ابد تصور صبح ازل کنید
یک‌گام پیش از آب در این ورطه آتش است
فکری به سیر عبرت حوت و حمل کنید
گر دستگاه چینی بی موست اعتبار
رفع هوس به خارش سرهای کل کنید
بی ضبط حرص پیش نرفته است سعی خلق
تدبیر پای لنگ به بازوی شل کنید
این پشت و پهلویی که بمالید بر زمین
دلاک امتحانی رفع کسل کنید
تمثال من‌کم است‌گر آیینه تل‌کنید
انجام این بساط در آغاز خفته است
شام ابد تصور صبح ازل کنید
یک‌گام پیش از آب در این ورطه آتش است
فکری به سیر عبرت حوت و حمل کنید
گر دستگاه چینی بی موست اعتبار
رفع هوس به خارش سرهای کل کنید
بی ضبط حرص پیش نرفته است سعی خلق
تدبیر پای لنگ به بازوی شل کنید
این پشت و پهلویی که بمالید بر زمین
دلاک امتحانی رفع کسل کنید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۳۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
