هوش مصنوعی: این شعر از بیدل به موضوعات فلسفی و اخلاقی مانند گذرایی زندگی، فریبندگی دنیا، اهمیت وقت، و ضرورت حفظ آبرو می‌پردازد. شاعر با بیانی نمادین و حکیمانه، مخاطب را به تفکر در مورد زندگی و دوری از غرور و دلبستگی‌های دنیوی دعوت می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و نیازمند درک بالغانه از زندگی است. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۶۶۸

در هوس گاه عالم بیکار
اگرت ناخنیست سر میخار

مگذر از عشرت برهنه‌سری
پای ‌پیچ است پیچش دستار

فرصتی نیست نقد کیسهٔ صبح
ای هوا مایه‌ات نفس بشمار

فکر جولان مکن ‌که روی زمین
از هجوم دل است آبله‌ زار

چون نگین بهر سجدهٔ نامی
بسته‌ایم از خط جبین زنار

سیر مجمل‌، مفصلی دارد
دانه مهریست بر سر طومار

چیست معمورهٔ فریب جهان
دل بنای شکستگی معمار

شش جهت از دل دو نیم پر است
خاطرت خوش که گندم است انبار

غره منشین به حاصل دنیا
نیست جز مرگ نقد کیسهٔ مار

کینه‌ خیز است طبعهای درشت
سنگ باشد زمین تخم شرار

چون ‌گهر کسب‌ عزت ‌آسان نیست
سر به‌کف ‌گیر و آبرو بردار

بیدل افسانه بشنو و تن زن
شب دراز است وگفت ‌و گو بیکار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.