هوش مصنوعی: متن دربارهٔ فردی است که با نگاهی مدهوش و فراموشیِ خواب، دچار لغزش پا می‌شود. این متن حالتی شاعرانه و عاشقانه دارد و از عناصر طبیعت مانند «شرار» برای توصیف حالات درونی استفاده شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «مدهوش» و «شرار» نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی برای تفسیر دارد.

غزل شمارهٔ ۱۶۷۶

شد نظر واکردنی خواب فراموش شرار
لغزش پای نگاهی داشت مدهوش شرار
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.