هوش مصنوعی:
متن دربارهٔ فردی است که با نگاهی مدهوش و فراموشیِ خواب، دچار لغزش پا میشود. این متن حالتی شاعرانه و عاشقانه دارد و از عناصر طبیعت مانند «شرار» برای توصیف حالات درونی استفاده شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژههایی مانند «مدهوش» و «شرار» نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی برای تفسیر دارد.
غزل شمارهٔ ۱۶۷۶
شد نظر واکردنی خواب فراموش شرار
لغزش پای نگاهی داشت مدهوش شرار
لغزش پای نگاهی داشت مدهوش شرار
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.