۳۲۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۷۷۷

اِنّا فَتَحْنا بابَکُم، لا تَهْجُرُوا اَصْحابَکُمْ
لا تَیْئِسُوا مَنْ غابَکُم، لا تُدْنِسُوا اَثْوابَکُم

اَلْحَمْدُ لِلهِ اَلَّذی مَنَّ عَلَیْنا بِالثَّنا
فی ظِلِّ دین مُسْنَد، لا تَغْلِقوا اَبْوابَکُم

یا اَوْلِیا لا تَحْزَنُوا، اَرْبَحْتُکُم لا تَغْبُنوا
اَشْجَعْتُکُمْ لا تَجْبُنوا، لا تَحْقِرُوا اَلْقابَکُم

یا رَبِّ اشْرَحْ صَدْرَنا، یا رَبِّ اِرْفَعْ قَدْرَنا
یا رَبِّ اَظْهِرْ بَدْرَنا، لا تَعْبُدوا اَرْبابَکُم

ما لی اِله غَیرُهُ، نالَ الْبَریا یا خَیْرُهُ
طابَ الْمُوافی سَیْرُهُ لا تَخْسِروا اَعْقابَکُم

بویِ دل آید از سُخَن، دل حاصِل آید از سُخَن
تا مُقْبِل آید از سُخَن، لا تَهْتِکُوا جِلْبابَکُم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۷۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.