هوش مصنوعی: این شعر به مضامینی مانند عجز و ناتوانی، حیرت و سردرگمی در برابر هستی، تقابل مرگ و زندگی، و جستجوی معنا در میان آشوب وجودی می‌پردازد. شاعر از زبان تصاویر پیچیده‌ای مانند «آتش زدن کاغذ»، «عرق روی حباب»، و «پل جیحون و فرات» برای بیان احساسات عمیق خود استفاده می‌کند. در نهایت، شعر به نوعی تسلیم در برابر ناشناخته‌ها و پذیرش ابهام در زندگی اشاره دارد.
رده سنی: 18+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی، استفاده از استعاره‌های پیچیده، و پرداختن به موضوعات انتزاعی مانند مرگ، هستی، و حیرت وجودی، درک این شعر را برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌سازد. این متن更适合 افرادی که تجربه‌ی زندگی بیشتری دارند و می‌توانند با لایه‌های معنایی آن ارتباط برقرار کنند.

غزل شمارهٔ ۲۰۱۰

تأخیر ندارد خط فرمان نجاتم
در کاغذ آتش زده ثبت است براتم

آثار بقایم عرق روی حبابست
شرم آینه دارد به‌کف از موت و حیاتم

هستی به هوس تک زدن‌ گرد فسوس است
مانند نفس سخت ندامت حرکاتم

عجزم ز نم جبهه ‌گذشتن نپسندید
زین یکدو عرق شد پل جیحون و فراتم

گرد نفس و فال اقامت چه خیالست
پرواز گرفته‌ست سر راه ثباتم

خطی به هوا می‌کشم از فطرت مجهول
در مشق جنون خامه نوا کرده دواتم

چون نشئه ندانم به‌ کجا می ‌روم از خویش
دارد خط پیمانه شمار درجاتم

هیهات نبردم اثر از نشئهٔ تحقیق
دین رفت به باد هوس صوم و صلاتم

محتاج نی‌ام لیک چو آیینه ز حیرت
هر جلوه‌ که آمد به نظر داد زکاتم

خاموشی‌ام آن نیست‌که جوشم به تکلم
از حرف تو بر لب شکری بست نباتم

بیدل نفسم‌ کارگه حشر معانی‌ست
چون غلغلهٔ صور قیامت کلماتم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۰۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.