هوش مصنوعی:
شاعر در این متن با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند گل، شمع و غنچه، به توصیف معشوق و احساسات خود می‌پردازد. او از زرنگی و ناز معشوق، شوخی‌هایش، و تأثیر عمیق حضور او سخن می‌گوید. همچنین، شاعر به احساسات پیچیده‌ای مانند شور قیامت، توفانهای پنهان و لغزش در قدم اول اشاره می‌کند. در نهایت، او از لطف معشوق و توجه‌اش به دیگران سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسات پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ عاطفی و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر شاعرانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۲۱۹۳
زرنگ ناز چون گل بزم عشرت چیدنت نازم
چو شمع از شوخی برق نگه بالیدنت نازم
ز خاموشی به هم پیچیده‌ای شور قیامت را
به جیب غنچه توفانهای گل دزدیدنت نازم
نبود این دشت ای پای تمنا قابل جولان
به رنگ اشک در اول قدم لغزیدنت نازم
همه لطفی و از حال من بیدل نه‌ای غافل
نظر پوشیده سوی خاکساران دیدنت نازم
چو شمع از شوخی برق نگه بالیدنت نازم
ز خاموشی به هم پیچیده‌ای شور قیامت را
به جیب غنچه توفانهای گل دزدیدنت نازم
نبود این دشت ای پای تمنا قابل جولان
به رنگ اشک در اول قدم لغزیدنت نازم
همه لطفی و از حال من بیدل نه‌ای غافل
نظر پوشیده سوی خاکساران دیدنت نازم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۱۹۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۱۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
