هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند عرفان، زهد، انتقاد از دنیاپرستی، و ارزش‌های اخلاقی می‌پردازد. شاعر از تن‌پروری و حرص به مال و مقام انتقاد می‌کند و سادگی، تواضع و توجه به معنویات را ستایش می‌نماید. همچنین، مفاهیمی مانند قناعت، شرم، و دوری از تکبر در این شعر به چشم می‌خورد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادهای اجتماعی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۲۴۳۲

منفعل خلق را ناز صنم داشتن
زنگی و با آن جمال آینه هم داشتن

خاک خوری خوشتر است زین همه تن‌پروری
تا به‌ کی انبان صفت حلق و شکم داشتن

می‌شکند صد کلاه بر فلک اعتبار
سوی ادبگاه خاک یک مژه خم داشتن

چوب به‌کرباس پیچ‌، طاسی و چرمی و هیچ
نیست جز این دستگاه طبل و علم داشتن

کارگه حیرتی ورنه که داردگمان
دل به بر و حسرت دیر و حرم داشتن

گر طلب عافیت دامن جهدت ‌کشد
آبله واری خوش است پاس قدم داشتن

محرمی وضع دهر بی عرق شرم نیست
آینه صیقل زده‌ست جبهه ز نم داشتن

مهر ازل شامل است با همه ذرات ‌کَو‌ن
ننگ کرم‌ گستریست علم ‌کرم داشتن

بر رخ ما بافتند پردهٔ تصویر صبح
دم زدن را نخواست شرم عدم داشتن

آه سر و برگ ما سوخت غم عافیت
مهلت عیشی نداد ماتم هم داشتن

ای هوس اندوز امن جمع ز آفت شناس
خصم سر ناخن است شکل درم داشتن

بیدل از امید خلد قطع توّهم خوش است
جز دل آسوده نیست باغ ارم داشتن
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۳۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.