همین معامله ما را بس است با زنار
که با طبیعت ما گشته آشنا زنار

تمام عمر به تسبیح کرده ام بازی
کجا طبیعت طفلانه و کجا زنار

من و تو بیهده کوشیم خود به این قسمت
خبر دهد که که را سبحه و که را زنار

بگو به دیر مغان آ و رایگان بربند
امام ما که به جان خواهد از ریا زنار

گذشت عمر و ز مستی نیافتم عرفی
که سبحه بود مرا دام ره یا زنار

«عرفی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir