هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از همراهی و عشق به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حاضر است برای او از هر چیزی بگذرد. او از عشق و وفاداری به معشوق صحبت می‌کند و می‌گوید که حتی اگر راه سخت باشد، باز هم همراه او خواهد ماند. همچنین، شاعر از مفاهیمی مانند توبه، رشد و درک عمیق سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده‌تر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
غزل شمارهٔ ۱۹۰۸
نَتانی آمدن این راهْ با من
کجا دارد هَریسه، پایِ روغَن؟
ولی همراهی و با تو بِسازَم
که چَشمِ من به رویِ توست روشن
چو از راهَت بِبُردم شَرط نَبْوَد
میانِ راهْ تَرکِ دوست کردن
بَغَل‌هایَت بگیرم هَمچو پیران
چو طِفْلانَت نَهَم گاهی به گَردن
چو آدم توبه کُن از خوشه چینی
چو کِشتی بَذْر، آنِ توست خَرمَن
دَهان بَربَند، گوشِ فَهْم بَسته‌ست
مگو چیزی که می‌نایَد به گفتن
کجا دارد هَریسه، پایِ روغَن؟
ولی همراهی و با تو بِسازَم
که چَشمِ من به رویِ توست روشن
چو از راهَت بِبُردم شَرط نَبْوَد
میانِ راهْ تَرکِ دوست کردن
بَغَل‌هایَت بگیرم هَمچو پیران
چو طِفْلانَت نَهَم گاهی به گَردن
چو آدم توبه کُن از خوشه چینی
چو کِشتی بَذْر، آنِ توست خَرمَن
دَهان بَربَند، گوشِ فَهْم بَسته‌ست
مگو چیزی که می‌نایَد به گفتن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۰۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
