هوش مصنوعی:
این متن شاعرانه، توصیف زیبایی یک شب مهتابی است که با تشبیه‌های خلاقانه مانند مقایسه فلک به قدحی پر از شکر و شیر، ماه به کاسه پنیر، و سایه برگ‌ها به ماهیان در آب زلال، تصویری رویایی و پر از نور و سایه‌های ظریف ارائه می‌دهد. همچنین، اشاره‌ای به تمایل شاه به بالای بام در چنین شبی دارد.
رده سنی:
همه سنین
این متن به دلیل زبان شاعرانه و تصاویر زیبا و قابل درک برای همه، مناسب تمامی سنین است. کودکان می‌توانند از تشبیه‌های ساده مانند ماه به کاسه پنیر لذت ببرند، در حالی که بزرگسالان می‌توانند از عمق ادبی و زیبایی‌شناسی آن بهره‌مند شوند.
بخش ۲۰ - نالیدن درویش در کوی شاه
آن شب آفاق همچو گلشن بود
شب نبود آن، که روز روشن بود
فلک از آفتاب و بدر منیر
قدحی بود پر ز شکر و شیر
ماه چون کاسهٔ پنیر شده
کوچ‌ها همچو جوی شیر شده
سایه ظلمت فگنده بر سر نور
ریخته مشک ناب بر کافور
در چمن سایه‌های برگ چنار
چون سیه کرده پنجه‌های نگار
سایهٔ برگ بیدگاه شمال
راست چون ماهیان در آب زلال
بود ماه فلک تمام آن شب
شاه را شد هوای بام آن شب
شب مهتاب طرف بام خوش‌ست
جلوه‌های مه تمام خوش‌ست
شب نبود آن، که روز روشن بود
فلک از آفتاب و بدر منیر
قدحی بود پر ز شکر و شیر
ماه چون کاسهٔ پنیر شده
کوچ‌ها همچو جوی شیر شده
سایه ظلمت فگنده بر سر نور
ریخته مشک ناب بر کافور
در چمن سایه‌های برگ چنار
چون سیه کرده پنجه‌های نگار
سایهٔ برگ بیدگاه شمال
راست چون ماهیان در آب زلال
بود ماه فلک تمام آن شب
شاه را شد هوای بام آن شب
شب مهتاب طرف بام خوش‌ست
جلوه‌های مه تمام خوش‌ست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۹ - رفتن گدا به شب بر در شاه‌زاده
گوهر بعدی:بخش ۲۱ - دیدار شاه از بام در شب ماه روشن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
