هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر بیان می‌کند که هر منطقه‌ای که از افراد با‌دل (اهل دل) خالی باشد، مانند ویرانه‌ای است که عاقلان از آن دوری می‌کنند، مگر زمانی که طبیعت آن‌ها را به سمت خود بکشاند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۴۸
هر آن دیار که باشد ز اهل دل خالی
بود چو گوشهٔ ویرانه بدترین جایی
به اختیار به ویرانه عاقلان نروند
جز آن زمان که طبیعت کند تقاضایی
بود چو گوشهٔ ویرانه بدترین جایی
به اختیار به ویرانه عاقلان نروند
جز آن زمان که طبیعت کند تقاضایی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
