هوش مصنوعی:
این متن عاشقانه و معنوی بیانگر عشق و دلبستگی شدید به معشوق (که میتواند معشوق زمینی یا الهی باشد) است. شاعر از قدرت و استحکام این عشق سخن میگوید و تأکید میکند که هیچ حادثهای نمیتواند آن را متزلزل کند. همچنین به عناصری مانند گل، شکر، گوهر و فلک اشاره میکند که نماد زیبایی، شیرینی، اصالت و تعالی هستند. در پایان، شاعر از "نعمت الله" به عنوان نور دیده و سایهاش یاد میکند و آرزو میکند که این سایه همیشه بر سرشان باقی بماند.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و معنوی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارهها و نمادهای پیچیدهتر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
غزل شمارهٔ ۱۴
دل ما گشته است دلبر ما
گل ما بی حد است و شکّر ما
ما همیشه میان گل شکریم
زان دل ما قوی است در بر ما
زهره باشد حوادث فلکی
گر بگردد به گرد لشکر ما
ما به پری پریم سوی فلک
زانکه اصلی است اصل گوهر ما
نعمت الله نور دیدهٔ ما است
سایه اش کم مباد از سر ما
گل ما بی حد است و شکّر ما
ما همیشه میان گل شکریم
زان دل ما قوی است در بر ما
زهره باشد حوادث فلکی
گر بگردد به گرد لشکر ما
ما به پری پریم سوی فلک
زانکه اصلی است اصل گوهر ما
نعمت الله نور دیدهٔ ما است
سایه اش کم مباد از سر ما
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.