۲۹۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۷

عشق تو بلا و مبتلا ما
پیوسته خوشیم در بلا ما

مستیم و مدام در خرابات
رندانه حریف اولیا ما

در بحر محیط غرق گشتیم
موجیم و حباب عین ما ما

بیگانه نه ایم آشنائیم
با خویش شدیم آشنا ما

بر راه فنا قدم نهادیم
باقی مائیم از این فنا ما

چون مائی ما نماند با ما
مائیم شما و هم شما ما

از دولت بندگی سید
گشتیم قبول کبریا ما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.