هوش مصنوعی:
متن شعری است که در آن شاعر از یاران خود می‌خواهد در غم او رقص کنند و مطرب را به نواختن دف به شیوه‌ای حزین دعوت می‌کند. شاعر از عشق و شیدایی خود سخن می‌گوید و از شمس دین تبریزی به عنوان معشوق خود یاد می‌کند. او مطرب را از بیان نام شمس دین و از دست دادن عقل و دین برحذر می‌دارد و تأکید می‌کند که طلب عشق نباید به کفر بیانجامد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و شناخت ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی مفاهیم مانند کفر و دین ممکن است برای سنین پایین‌تر پیچیده و نامناسب باشد.
غزل شمارهٔ ۱۹۸۰
یارکان رَقصی کنید اَنْدَر غَمَم خوش‌تَر ازین
کُرّهٔ عشقَم رَمید و نی لِگامَسْتَم، نه زین
پیشِ رویِ ماهِ ما مَستانه یک رَقصی کنید
مُطربا بَهرِ خدا بر دَف بِزَن ضَربِ حَزین
رَقص کُن در عشقِ جانَم، ای حَریفِ مِهْربان
مُطربا دَف را بِکوب و نیست بَختَت غیر ازین
آن دَفِ خوبِ تو این جا هست مَقْبول و صَواب
مُطربا دَف را بِزَن، بس مَر تو را طاعَت همین
مُطربا این دَف برایِ عشقِ شاهِ دِلْبَر است
مَفْخَرِ تبریز، جانِ جانِ جان‌ها شَمسِ دین
مُطربا گفتی تو نامِ شَمسِ دین و شَمسِ دین
دَررُبودی از سَرَم یک بارگی تو عقل و دین
چون که گفتی شَمسِ دین، زِنْهار تو فارغ مَشو
کُفر باشد در طَلَب، گَر زان که گویی غیرِ این
مُطربا گشتی مَلول از گفتِ من، از گفتِ من
هم چُنان خواهی، مَکُن تو هم چُنین و هم چُنین
کُرّهٔ عشقَم رَمید و نی لِگامَسْتَم، نه زین
پیشِ رویِ ماهِ ما مَستانه یک رَقصی کنید
مُطربا بَهرِ خدا بر دَف بِزَن ضَربِ حَزین
رَقص کُن در عشقِ جانَم، ای حَریفِ مِهْربان
مُطربا دَف را بِکوب و نیست بَختَت غیر ازین
آن دَفِ خوبِ تو این جا هست مَقْبول و صَواب
مُطربا دَف را بِزَن، بس مَر تو را طاعَت همین
مُطربا این دَف برایِ عشقِ شاهِ دِلْبَر است
مَفْخَرِ تبریز، جانِ جانِ جان‌ها شَمسِ دین
مُطربا گفتی تو نامِ شَمسِ دین و شَمسِ دین
دَررُبودی از سَرَم یک بارگی تو عقل و دین
چون که گفتی شَمسِ دین، زِنْهار تو فارغ مَشو
کُفر باشد در طَلَب، گَر زان که گویی غیرِ این
مُطربا گشتی مَلول از گفتِ من، از گفتِ من
هم چُنان خواهی، مَکُن تو هم چُنین و هم چُنین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
