هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از بی‌میلی به دنیا و آخرت سخن می‌گوید و بر اهمیت زندگی در لحظه تأکید دارد. او با اشاره به مستی و عشق، از حال و هوای عرفانی و شوریده‌حالی خود می‌گوید و مخاطب را به همراهی دعوت می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و اشاره به مستی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی مضامین مانند بی‌اعتنایی به دنیا و آخرت نیاز به بلوغ فکری دارد.
غزل شمارهٔ ۷۵
به سر خواجه کلان که مرا
نبُود میل با کلاه شما
دنیی و آخرت نمی طلبم
این و آن از کجا و ما ز کجا
حال امروز را غنیمت دان
دی گذشت و نیامده فردا
گوش کن گفته های مستانه
چه کنی قول بو علی سینا
در خرابات مست می گردم
گر حریف منی بیا اینجا
سر زلف نگار در دستم
با خیالش همی برم سودا
نعمت الله چو آینهٔ روشن
می نماید به ما خدا به خدا
نبُود میل با کلاه شما
دنیی و آخرت نمی طلبم
این و آن از کجا و ما ز کجا
حال امروز را غنیمت دان
دی گذشت و نیامده فردا
گوش کن گفته های مستانه
چه کنی قول بو علی سینا
در خرابات مست می گردم
گر حریف منی بیا اینجا
سر زلف نگار در دستم
با خیالش همی برم سودا
نعمت الله چو آینهٔ روشن
می نماید به ما خدا به خدا
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
