۲۸۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۷

مظهر و مظهرند آب و حباب
نظری کن به عین ما در آب

عقل گوید حباب و آب دو اَند
عشق گوید یکیست آب و حباب

ظاهر و باطن همه نور است
خوش ظهوری که نور اوست حجاب

نقش غیری خیال اگر بندی
آن خیال است و دیده ای در خواب

غرق آبی و آب می جوئی
گرچه با ما نشسته ای در آب

نور او روز آفتاب نمود
باز در شب نمایدت مهتاب

نعمت الله به نور او دیدم
این چنین دیده اند اولوالالباب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.