هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه، به زیبایی‌های عشق الهی و ارزش آن در مقایسه با دنیای مادی می‌پردازد. شاعر عشق را بالاتر از جان، گنجی در ویرانه‌ها، و شرابی شادی‌بخش توصیف می‌کند. همچنین بر پنهان نگه داشتن راز دل و برتری فقر معنوی بر نعمت‌های دنیوی تأکید دارد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و عمیق است که درک آن برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین استفاده از استعاره‌هایی مانند 'جام می' ممکن است برای مخاطبان جوانتر مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۲۴۱

در دل ما عشقش از جان خوشتر است
جان چه باشد عشق جانان خوشتر است

عشق او گنجی و دل ویرانه ای
گنج او در کنج ویران خوشتر است

خوش بود یک جام می شادی ما
بلکه می خوردن فراوان خوشتر است

آب چشم ما بهر سو می رود
عین ما از بحر عمان خوشتر است

راز دل با غیر پیدا کی کنم
سر او در سینه پنهان خوشتر است

صورت بلبل در گلستان خوش بود
مجلس ما از گلستان خوشتر است

نعمت الله گر تو را باشد خوش است
ور نباشد مفلسی زان خوشتر است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.