هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که از زیبایی‌های طبیعت و نور آفتاب به عنوان نمادهایی برای عشق الهی و معنویت استفاده می‌کند. شاعر از تشنگی معنوی و لذت دیدار حقیقت سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که حتی در پشت نقاب‌ها نیز می‌توان نور حق را دید.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مضامین عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'شراب' و 'می' ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد.
غزل شمارهٔ ۲۵۱
چشمهٔ چشم ما پر آب خوش است
سر آبی در این سراب خوش است
در ضمیر منیر هر ذره
دیدن نور آفتاب خوش است
جامی از می بگیر و پر می کن
که چنین جام پر شراب خوش است
عین آبیم و تشنه می گردیم
نزد ما آب پر حباب خوش است
آفتابی ز ماه بسته نقاب
روشنش بین در این نقاب خوش است
خوش بود بی حجاب دیدن او
ور بود نیز در حجاب خوش است
از سر ذوق گفتهٔ سید
گر بگوید کسی جواب خوش است
سر آبی در این سراب خوش است
در ضمیر منیر هر ذره
دیدن نور آفتاب خوش است
جامی از می بگیر و پر می کن
که چنین جام پر شراب خوش است
عین آبیم و تشنه می گردیم
نزد ما آب پر حباب خوش است
آفتابی ز ماه بسته نقاب
روشنش بین در این نقاب خوش است
خوش بود بی حجاب دیدن او
ور بود نیز در حجاب خوش است
از سر ذوق گفتهٔ سید
گر بگوید کسی جواب خوش است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
