هوش مصنوعی: این متن عرفانی بر وحدانیت خداوند و نفی هرگونه وجود مستقل از او تأکید دارد. شاعر با تکرار کلمه «هیچ» به بی‌مقداری دنیا و موجودات در برابر خدا اشاره می‌کند و مخاطب را به رها کردن تعلقات و یکرنگی دعوت می‌نماید. ابیات پایانی نیز بر عشق به معشوق حقیقی (خدا) و پرهیز از ریا تأکید دارند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی متن برای درک نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین استفاده از استعاره‌هایی مانند «خم می‌آور» (اشاره به مستی عرفانی) ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۳۷۴

شک به عدم نیست که او هیچ نیست
شک به وجود است و هم او هیچ نیست

نیست گمانم که جز او هیچ نیست
هست یقینم که جز او هیچ نیست

معنی هو با تو بگویم که چیست
اوست دگر این من و تو هیچ نیست

یک سخنی بشنو و یکرنگ باش
قول یکی گفتن و دو هیچ نیست

ما و منی را بگذار ای عزیز
کز من و ما یک سر مو هیچ نیست

غیر خدا هیچ بود هیچ هیچ
هیچ نه ای هیچ مجو هیچ نیست

نوش کن و باش خموش و برو
هیچ مگو گفت و مگو هیچ نیست

خم می آور چه کنم جام را
مست و خرابیم و سبو هیچ نیست

عاشق سید شو و معشوق او
باش بکی رو که دورو هیچ نیست
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.