هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر اهمیت عشق حقیقی، معرفت، و دوری از تظاهر تأکید دارد. شاعر از ریا و توبهٔ دروغین انتقاد کرده و عشق و مستی معنوی را برتر از عقل خشک می‌داند. همچنین، اشاره‌ای به ارزش درد و رنج در مسیر معرفت دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن برای درک و تجزیه‌وتحلیل، به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد. نوجوانان زیر 16 سال ممکن است در فهم برخی اشارات عرفانی و انتقادات اجتماعی آن دچار مشکل شوند.

غزل شمارهٔ ۳۷۷

غنچهٔ باغ غیر خندان نیست
بگذر از غیر او که چندان نیست

هر که نقش خیال غیری بست
نقشبندی او به سامان نیست

عاقلی کی چه عاشقی باشد
مست و مخمور هر دو یکسان نیست

در دل هر که گنج معرفت است
هست معمور و گنج ویران نیست

دردمندیم و درد می نوشیم
به از این درد ، درد درمان نیست

ای که گوئی که توبه از می کن
این چنین کار ، کار رندان نیست

عاشق رند و مست چون سید
در خرابات می پرستان نیست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.