هوش مصنوعی:
این متن عرفانی بر اهمیت عشق، ایمان و رهایی از تعلقات دنیوی تأکید دارد. شاعر بیان می‌کند که بدون درد و رنج، درمانی وجود ندارد و بدون شکستن بت‌های درونی، ایمان حقیقی ممکن نیست. همچنین، عشق را به عنوان تنها راه نجات و حیات واقعی معرفی می‌کند و اشاره می‌کند که در دنیای پر از ابهام و بی‌پایانی که ما در آن غرق هستیم، جستجوی پایان بیهوده است. در نهایت، شاعر به ارزش گنجینه‌های پنهان در دل و جایگاه رندان و مستان در خرابات اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم مانند «خرابات» و «رند مست» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نیاز به توضیح داشته باشد.
غزل شمارهٔ ۳۷۶
هر کرا درد نیست درمان نیست
هر کرا کفر نیست ایمان نیست
بت پندار هر که او نشکست
نزد ما بندهٔ مسلمان نیست
هر که او جان فدای عشق نکرد
مرده می دان که در تنش جان نیست
در محیطی که ما در آن غرقیم
هیچ پایان مجو که پایان نیست
سر موئی نیابد از زلفش
هر که سرگشته و پریشان نیست
کُنج دل گنجخانهٔ عشق است
گنج اگر در ویست ویران نیست
در خرابات همچو سید ما
رند مستی میان رندان نیست
هر کرا کفر نیست ایمان نیست
بت پندار هر که او نشکست
نزد ما بندهٔ مسلمان نیست
هر که او جان فدای عشق نکرد
مرده می دان که در تنش جان نیست
در محیطی که ما در آن غرقیم
هیچ پایان مجو که پایان نیست
سر موئی نیابد از زلفش
هر که سرگشته و پریشان نیست
کُنج دل گنجخانهٔ عشق است
گنج اگر در ویست ویران نیست
در خرابات همچو سید ما
رند مستی میان رندان نیست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
