هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به جستجوی معنا و عشق حقیقی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که علم و معرفت واقعی را نمی‌توان تنها در کتاب‌ها یافت، بلکه باید به دنبال حقیقت درونی بود. او از عشق به معشوق الهی سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که چنین عشقی در جهان بی‌حجاب یافت نمی‌شود. همچنین، به ویژگی‌های رند و مستی عرفانی اشاره می‌کند که در خرابات (نماد دنیای مادی) یافت نمی‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و شناخت ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی اصطلاحات مانند 'شراب' و 'خرابات' ممکن است برای مخاطبان جوانتر نیاز به توضیح داشته باشد.
غزل شمارهٔ ۴۱۴
علم ما در کتاب نتوان یافت
سر آب از شراب نتوان یافت
در خیالش به خواب رفتی باز
وصل او را به خواب نتوان یافت
رند هرگز به حلقه نرود
در چنان جا شراب نتوان یافت
همه عالم چو ذره او خورشید
ذره بی آفتاب نتوان یافت
این چنین دلبری که ما داریم
در جهان بی حجاب نتوان یافت
در خرابات همچو سید ما
رند و مست و خراب نتوان یافت
سر آب از شراب نتوان یافت
در خیالش به خواب رفتی باز
وصل او را به خواب نتوان یافت
رند هرگز به حلقه نرود
در چنان جا شراب نتوان یافت
همه عالم چو ذره او خورشید
ذره بی آفتاب نتوان یافت
این چنین دلبری که ما داریم
در جهان بی حجاب نتوان یافت
در خرابات همچو سید ما
رند و مست و خراب نتوان یافت
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۱۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
