جانِ من جانِ تو جانَتْ جانِ من
هیچ دیدَسْتی دو جانْ در یک بَدَن

ای تَن اَرْ‌‌بی ‌او به صد جان زنده‌یی
جانْ طَلَب کُن جان و لافِ تَنْ مَزَن

دل ازین جان بَرکَن و بر وِیْ بِنِه
زانْک از این جانی نیاید، جانْ مَکَن

از قُلِ الرّوح اَمْرِ رَبّی فَهْم شُد
شَرحِ جانْ ای جان نیاید در دَهَن