۲۵۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۴۵۷

فانی تمام خدمت اوست
باقی به بقای حضرت اوست

از رحمت اوست جمله عالم
او غرقهٔ بحر رحمت اوست

نعمت چه کند چو نعمت‌اللّه
پروردهٔ ناز و نعمت اوست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۵۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.