هوش مصنوعی:
این متن به بیان مفاهیم عرفانی و معنوی می‌پردازد، از جمله تسلیم در برابر عشق الهی، نگاه به زیبایی‌های طبیعت به عنوان نشانه‌های خداوند، و پذیرش مرگ به عنوان بخشی از سیر روحانی. همچنین به مخالفت با دشمنان معنویت و تأکید بر شکنجه درونی آن‌ها اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند مرگ و شکنجه درونی نیاز به بلوغ فکری برای درک کامل دارند.
غزل شمارهٔ ۲۰۳۶
امروز سَرکَشان را عشقَت زِجِلْوه کردن
آوَرْد بارِ دیگر، یک یک بِبَسته گَردن
رو رو تو در گُلِستان، بِنْگَر به گُل پَرَستان
یک لحظه سَجده کردن، یک لحظه باده خوردن
نَگُذارد آن شِکَرخو، بر ما زِ ما یکی مو
چون صوفیانِ جان را این است سَر سِتُردن
دندانِ تو چو شُد سُست، بر جاشْ دیگری رُست
می‌دان که همچُنین است، بر مَرد جانْ سِپُردن
ای خَصْمِ شَمسِ تبریز ای دُزدِ راه و مُنْکِر
می‌باش دَر شِکَنجه، از خویش و درفَشُردن
آوَرْد بارِ دیگر، یک یک بِبَسته گَردن
رو رو تو در گُلِستان، بِنْگَر به گُل پَرَستان
یک لحظه سَجده کردن، یک لحظه باده خوردن
نَگُذارد آن شِکَرخو، بر ما زِ ما یکی مو
چون صوفیانِ جان را این است سَر سِتُردن
دندانِ تو چو شُد سُست، بر جاشْ دیگری رُست
می‌دان که همچُنین است، بر مَرد جانْ سِپُردن
ای خَصْمِ شَمسِ تبریز ای دُزدِ راه و مُنْکِر
می‌باش دَر شِکَنجه، از خویش و درفَشُردن
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
