هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به ستایش و توصیف بایزید بسطامی، عارف بزرگ اسلامی، می‌پردازد. در این شعر، بایزید به عنوان کاشف اسرار الهی، عارفی یقینی، و نقطهٔ وحدت در عرفان توصیف شده است. شاعر از تأثیر عمیق بایزید در روشنگری دل و جان سخن می‌گوید و او را میوهٔ معنوی بهشت عشق می‌خواند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و زبانی ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به دانش پایه‌ای در زمینهٔ عرفان و ادبیات فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای عرفانی ممکن است برای سنین پایینتر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۷۲۱

آفتاب چرخ معنی بایزید
سایهٔ خورشید اعلی بایزید

واقف اسرار سبحانی به حق
کاشف انوار معنی بایزید

گوهر دریای عرفان از یقین
عارف و معروف یعنی بایزید

راه جان روشن نشد بی بوالحسن
کار دل پیدا نشد بی بایزید

نقطهٔ وحدت درآمد در الف
در ظهور حرف شد بی بایزید

صورت فردوس جان بسطام عشق
میوهٔ معنی طوبی بایزید

سید از صاحبدلانی لاجرم
کرده با جانت تجلی بایزید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.