هوش مصنوعی: شاعر از مخاطب می‌خواهد که از ترك مي و ميهنه، زاهد زنار، توبه و مسائل مرتبط با آن صحبت نكند. او رازی بين خود و ساقی خرابات دارد و تاكيد می‌كند كه اين راز را نزد اغيار نبرند. همچنين، از صحبت درباره‌ی غنچه در برابر لعل لب يار و خار در برابر گلشن رویش پرهيز می‌كند. شاعر از مخاطب می‌خواهد كه از لعبت ترسا اسلام نخواهند و با زلف بت‌گونه‌اش درباره‌ی زنار سخن نگويند. در پايان، از مخاطب می‌خواهد كه گفته‌های سيد را به صورت غزلی خوش بنويسند، اما سخن او را جز در حالت خماری بازگو نكنند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و اشاراتی به می و میخانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۷۲۲

ترک می و میخانه به یک بار مگوئید
با من سخن از زاهد زنار مگوئید

با عشاق سرمست مگوئید ز توبه
ور زانکه بگوئید دگر بار مگوئید

رازی است میان من و ساقی خرابات
از یار مپوشید و به اغیار مگوئید

با لعل لب او سخن از غنچه مپرسید
با گلشن رویش سخن از خار مگوئید

از لعبت ترسا بچه اسلام مجوئید
با زلف بتم قصهٔ زُنار مگوئید

سری که شنیدید امینید و امانت
دارید نگه بر سر بازار مگوئید

از گفتهٔ سید غزلی خوش بنویسید
اما سخنش جز بر خمار مگوئید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.