هر که او در عشق جانان جان نداد
بوسهٔ خوش بر لب جانان نداد

جود او بخشید عالم را وجود
آشکارا داد او پنهان نداد

جام می در دست و ساقی در نظر
فکر این و آن به آن رندان نداد

چون که مخموری بود دردسری
دردسر ساقی به سرمستان نداد

لایق هر کس عطا او می دهد
ذوق سرمستان به میخواران نداد

بس گران و هم سبک سر بود عقل
جان به عشق او از آن آسان نداد

نعمت الله را به ما داد از کرم
این چنین دادی به هر سلطان نداد