هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به توصیف زیبایی‌های معشوق و مفاهیم عرفانی می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند ماه، خورشید، دریا و می برای بیان احساسات خود استفاده کرده و به مضامینی مانند عشق، زیبایی، وحدت وجود و مهمانی روحانی اشاره دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.
غزل شمارهٔ ۷۹۴
غرهٔ ماه مبارک بین که غرا کرده اند
طرهٔ زلف بتم از نو مطرا کرده اند
طاق ابرویش نگر شکل هلالی بسته اند
آفتابی در خیال ماه پیدا کرده اند
نور چشم مردم است از دیده مردم نهان
زان سبب انگشت نمای پیر و برنا کرده اند
نقش می بندد خیالش هر چه آید در نظر
این نظر بنگر که با این چشم بینا کرده اند
جام می در دور می بینم که می گردد مدام
جاودان بزمی چنین ما را مهیا کرده اند
صورت موجی که در دریای معنی دیده اند
عارفان تشبیه آن بر صورت ما کرده اند
از برای نعمت الله مجلسی آراستند
آنگهی آن را برای خود هویدا کرده اند
طرهٔ زلف بتم از نو مطرا کرده اند
طاق ابرویش نگر شکل هلالی بسته اند
آفتابی در خیال ماه پیدا کرده اند
نور چشم مردم است از دیده مردم نهان
زان سبب انگشت نمای پیر و برنا کرده اند
نقش می بندد خیالش هر چه آید در نظر
این نظر بنگر که با این چشم بینا کرده اند
جام می در دور می بینم که می گردد مدام
جاودان بزمی چنین ما را مهیا کرده اند
صورت موجی که در دریای معنی دیده اند
عارفان تشبیه آن بر صورت ما کرده اند
از برای نعمت الله مجلسی آراستند
آنگهی آن را برای خود هویدا کرده اند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۹۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
