تا نگوئی که خواجه مالش ماند
مال پامال شد و بالش ماند

خواجه پیوسته در خیالی بود
عاقبت مرد و قیل و قالش ماند

حاصل خواجه قیل و قالی بود
نقش خواجه شد و خیالش ماند

رفت صاحبدلی از این عالم
اثری خوش از آن کمالش ماند

عاشقی کو ز عشق حالی داشت
گرچه عاشق نماند حالش ماند

کوزه ای گر شکست و آبش ریخت
عین سرچشمهٔ زلالش ماند

نعمت الله ز دیده پنهان شد
در نظر نور بی مثالش ماند