هوش مصنوعی: این متن عرفانی از نعمت الله ولی، شاعر و عارف ایرانی، به مضامینی مانند عشق الهی، حقیقت جویی، و درک عمیق از هستی می‌پردازد. اشعار از استعاره‌هایی مانند آب حیات، زرگر، و صدف برای بیان مفاهیم معنوی استفاده می‌کنند و مخاطب را به تفکر و تأمل دعوت می‌کنند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۸۲۵

مظهر و مهر به همدیگر نگر
مظهری ظاهر درین مظهر نگر

خوش حبابی پر کن از آب حیات
آب را می نوش و در ساغر نگر

تنگهٔ زرگر بیابی صدهزار
یک حقیقت فهم کن در زر نگر

عیسی مریم ببین گر عارفی
ور نمی بینی برو در خر نگر

عقل اگر منعت کند از عاشقی
گوش کن آن قول و دردسر نگر

حاصل دریای ما گر بایدت
این صدف بشکاف و در گوهر نگر

نعمت الله در همه عالم ببین
نو او در بحر و هم در بر نگر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۲۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.