باز فروریخت عشق، از دَر و دیوارِ من
باز بِبُرّید بَند، اُشتُرِ کین دارِ من

بارِ دِگَر شیرِعشق، پَنجهٔ خونین گُشاد
تشنهٔ خون گشت باز، این دلِ سگسارِ من

باز سَرِ ماه شُد، نوبَتِ دیوانگی‌ست
آه که سودی نکرد، دانشِ بسیارِ من

بارِ دِگَر فِتْنه زاد، جَمْرهٔ دیگر فُتاد
خوابِ مرا بَست باز، دِلْبَرِ بیدارِ من

صبرِ مرا خواب بُرد عقل مرا آب برد
کارِ مرا یار بُرد، تا چه شود کارِ من

سِلْسِلهٔ عاشقانْ با تو بگویم که چیست
آنک مُسَلْسَل شود طُرّهٔ دِلْدارِ من

خیز، دِگَربار خیز، خیز که شُد رَسْتخیز
مایهٔ صد رَسْتخیز، شورِ دِگَربارِ من

گَر زِ خَزانْ گُلْسِتان، چون دلِ عاشق بِسوخت
نَکْ رُخِ آن گُلْسِتان، گُلْشَن و گُلْزارِ من

باغِ جهانْ سوخته، باغِ دلْ اَفْروخته
سوخته اَسْرارِ باغ، ساخته اسرارِ من

نوبَتِ عِشرَت رَسید، ای تَنِ مَحْبوس من
خلعت صحت رسید ای دل بیمار من

پیرِ خَرابات هین، از جِهَتِ شُکرِ این
رو گِروِ میْ بِنِه خِرقه و دَستارِ من

خِرقه و دَستار چیست؟ این نه زِدونْ هِمَّتی‌ست؟
جان و جهانْ جرعه‌یی‌ست از شَهِ خَمّارِ من

دادِ سُخَن دادَمی، سوسَنِ آزادَمی
لیک زِ غَیرت گرفت دلْ رَهِ گفتارِ من

شُکر که آن ماه را هر طَرَفی مُشتری‌ست
نیست ز دَلّالِ گفت رونَقِ بازارِ من

عَربَدهٔ قال نیست، حاجَتِ دَلّال نیست
جَعفرِ طَرّار نیست جَعفرِ طَیّارِ من

«مولوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir