هوش مصنوعی: این متن به ستایش و توصیف بایزید به عنوان یک شخصیت معنوی و عرفانی می‌پردازد. او را به عنوان جان و دل‌دار، سرور و سلطان دل، پیشوای اهل دل، کاشف اسرار غیب، حافظ قرآن دل، آفتاب چرخ و جان، و گوهر بحر محیط توصیف می‌کند. متن تأکید زیادی بر جایگاه والای بایزید در عرفان و معنویت دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این متن نیاز به آشنایی با اصطلاحات و مفاهیم عرفانی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۱۰۰۱

بایزید است جان و هم جانان دل
بایزید است سرور و سلطان دل

بایزید است پیشوای اهل دل
بایزید است مقتدای جان دل

بایزید است کاشف اسرار غیب
بایزید است واقف سبحان دل

بایزید است قائل قول بلی
بایزید است حافظ قرآن دل

بایزد است آفتاب چرخ و جان
بایزید است نقطهٔ دوران دل

بایزید است گوهر بحر محیط
بایزید است جوهر ارکان دل

بایزید است بایزید است بایزید
سید اقلیم هفت ایوان دل
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۰۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.