۲۶۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۰۲

جام گیتی نماست یعنی دل
مظهر کبریاست یعنی دل

دردمند است و درد می نوشد
دُرد دردش دواست یعنی دل

دل نظر گاه حضرت عشق است
مثل او خود کجاست یعنی دل

خلوت دل سرای سلطان است
فارغ از دو سراست یعنی دل

گنج و گنجینهٔ طلسم نگر
جامع انتهاست یعنی دل

در ولایت ولی کامل اوست
روز و شب با خداست یعنی دل

نعمت الله به ذوق می گوید
جان و جانان ماست یعنی دل
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۰۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.